Reviews - Recenzje - Rezensionen


 

„Daroch i muzyka czeska”

 

 

 

….Na końcu było najwspanialej. Bohaterem wieczoru okazał się młody polski wiolonczelista Tomasz Daroch. Osobliwe, że tak szczodrze obdarowany muzyk nie występuje jeszcze w najsławniejszych salach koncertowych świata. Koncert wiolonczelowy h-moll op. 104 (1895) Antonina Dvoraka jest przepiękny, ale by takim jawił się słuchaczom, wymaga od wykonawcy nie tylko dopracowania każdego szczegółu, lecz także bogatej osobowości, która za pośrednictwem dzieła ma do przekazania słuchaczowi słowo od siebie. Dlatego, choć często się Dvoraka słyszy, tylko nieliczne interpretacje jego dzieła zapadają w pamięć. Kreacja Darocha do nich należy. Przemyślana w każdym calu forma, piękna, plastyczna kantylena, umiejętne budowanie nastroju, ustawiczna dbałość o słuchanie orkiestry  i mądre dialogowanie z nią to tylko podstawowe przymioty tej interpretacji. Dużą rolę w jej zbudowaniu odegrał też Jonathan Darlington, który po mistrzowsku prowadził kolejne plany brzmieniowe, dbając o ich zrównoważenie i odpowiednie uwypuklenie. Niecodzienny układ programu, na który złożyły się dzieła kompozytorów czeskich, mógł dziwić, bo utwór z udziałem solisty znalazł się na końcu, po przerwie, ale zważywszy na wagę kompozycji i jej wykonania, było to świetne ukoronowanie koncertu.

 

Ruch Muzyczny 2/2015, Agnieszka Lewandowska-Kąkol

 


Aufsteigende Triller

 

"...gibt es mit dem Finale aus Dvoráks Cellokonzert einen frischen Abschluss. Als Solist glänzt Daroch mit rasch auf- und absteigenden Läufen und Trillern. Die Zuhörer belohnen seine Leistung mit lang anhaltendem Applaus."    

         

Frank Lutz 2/2012


DOBRY FINISZ

 

"...Pozostaje mi także zgodzić się z werdyktem jury, stawiającym najwyżej trzecią z przedstawionych w finale Konkursu interpretacji Koncertu Lutosławskiego.Tomasz Daroch najmłodszy z finalistów ( 21 lat) przedstawił się jako muzyk najdojrzalszy, świadomy w pełni jakości każdego dźwięku i celu każdego z solowych monologów...Tomasz Daroch przebił się do słuchaczy i jury ze swoją wrażliwością... była w tej interpretacji walka o tożsamość, o własną wizję, o uwagę i o zrozumienie.Walka wygrana.Tomasz Daroch za to wykonanie otrzymał nie tylko I nagrodę ale też Grand Prix za najlepsze wykonanie Koncertu wiolonczelowego patrona imprezy"

 

Ruch Muzyczny 5/2011, Adam Suprynowicz (Polskie Radio)

 


Pole wins Lutosławski Cello Competition

Tomasz Daroch takes first prize in Warsaw

 

Tomasz Daroch has won first prize in the 8th Witold Lutosławski International Cello Competition. The 21-year-old Pole, who studies with Michael Flaksman at the Staatliche Hochschule für Musik und Darstellende Kunst in Mannheim, Germany,was awarded GRAND PRIX.

 

The Strad 4/2011


Tiefsinn, Melancholie, Spielfreude und Übermut

Schlosskonzert der Heidelberger Philharmoniker unter Cornelius Meister und mit dem Solisten Tomasz Daroch

"...Solist bei diesem Konzert war der 21- jährige Cellist Tomasz Daroch. Den kennt man noch aus der letzten Saison, wo er vertretungsweise Solo-Cellist der Heidelberger Philharmoniker war. Ausgebildet in der Celloklasse von Prof. Michael Flaksman und Jelena Ocic an der Mannheimer Musikhochschule, gewann er kürzlich den Ersten Preis und Grand Prix beim Internationalen Lutoslawski- Wettbewerb in Warschau. Seine hohe Kunst zeigte Tomasz Daroch nun mit Tschaikowskys „Rokoko- Variationen“. Den reichen Gehalt dieser wunderbaren Komposition fing der polnische Cellist ganz bezaubernd ein: den Tiefsinn und die Melancholie setzte er ebenso begnadet um wie die Spielfreude und Übermut dieser Musik. 
Tiefer Ernst begegnete musikantischer Ausgelassenheit, hingebungsvoll zelebrierte Klangschönheit mündete in wunderbar gelöstem Humor. Bei alldem entwickelte Daroch einen herrlich sonoren, farbenreichen Ton aus seinem Vuillaume-Instrument, was in den schwelgerischen Kantilenen und in tiefer Sehnsucht gestalteten kantablen Elegien größte Wirkung zeigte. 
Eine starke Rhetorik war ihm dabei beste Grundlage, in den reaktionsstarken Verflechtungen und Dialogen mit dem farbensatt und geschmeidig musizierenden Orchester ebenso wie in den solistischen Kadenzen.
Für den stürmischen Beifall bedankte sich der Solist mit einer saftigen Zugabe: der Etüde Nr. 20 von David Popper..."

RNZ, Rainer Köhl, 12.07.2011


44. Internationaler Instrumentalwettbewerb in Markneukirchen zum Abschluss mit glanzvoller Musik 

 

...Ein überragender Erster im Fach Violoncello, der Pole Tomasz Daroch, riss mit seinem Vortrag des ersten Satzes aus Dvoráks Cellokonzert h-Moll alle Zuhörer hin, einschließlich die Musiker des Philharmonischen Orchesters des Theaters Plauen-Zwickau, die ihn unter der Leitung von Arn Goerke begleiteten. Daroch spielt einen wunderbar samtig-sanften Celloton, ist technisch perfekt und fand damit die warmherzige Ausdruckstiefe dieses Konzerts wie ein Meister seines Fachs... 

 

Von Reinhold Lindner

Erschienen am 18.05.2009